Τις τελευταίες μέρες έχω μιλήσει με νόμιμους Σύριους οι οποίοι μου ανάφεραν πως όχι μόνο δεν τους εκφράζει ο ομοεθνής τους που θα αναποδογύριζε την Πάφο (και βεβαίως ούτε οι δέκα εγκληματίες ομοεθνείς τους που απήγαγαν τον 18χρονο στρατιώτη), θεωρούν ότι αυτοί οι τύποι κάνουν μεγάλο κακό στους υπόλοιπους που βρίσκονται εδώ και χρόνια νόμιμα στην Κύπρο.
Νόμιμοι μετανάστες λοιπόν που έχουν τις επιχειρήσεις τους στην Κύπρο και πληρώνουν φόρους, τα έχουν και αυτοί με τους παράνομους μετανάστες που παίρνουν επιδόματα και εκμεταλλεύονται καταστάσεις.
Έρχομαι καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων στην Κύπρο. Έχω εργοδοτήσει Αιγύπτιους για τεχνικές εργασίες. Την περασμένη βδομάδα σε ένα από τα κτίρια που διαχειρίζομαι στην Πάφο, ένας Σύριος μου έδινε πληροφορίες για παράνομους Σύριους που είχαν έρθει από την Χλώρακα και παραβίασαν πόρτες άδειων διαμερισμάτων (χωρίς να του το ζητήσω και χωρίς να έχει κάποιο συμφέρον). Στο παρελθόν εργοδότησα Ινδούς και Πακιστανούς προγραμματιστές για διαδικτυακά έργα. Επίσης εργοδότησα νόμιμες οικιακές βοηθούς από τρίτες χώρες για συγγενικό μου πρόσωπο που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας. Έχω φίλους και φίλες άλλων εθνικοτήτων και κάποιοι από αυτούς είναι από «τρίτες χώρες».
Όλα τα πιο πάνω μέσα στα πλαίσια του σεβασμού της εκτίμησης και της νομιμότητας.
Θα ήταν αδύνατο να είμαι ταυτόχρονα ρατσιστής, μισαλλόδοξος και φασίστας όπως μας παρουσιάζει το πολιτικό σύστημα, επειδή εκφράζω την δυσαρέσκεια μου παρακολουθώντας την πατρίδα μου να γίνεται έρμαιο μιας καταστροφικής πολιτικής, προερχόμενης από ξένα κέντρα αποφάσεων.
Όμως μεγάλο μέρος της πολιτικής ηγεσίας παρουσιάζει ως τέτοιους όσους σκέφτονται με αυτό τον τρόπο. Αυτό γιατί έχει αποτύχει παταγωδώς να βρει ουσιώδη λύση στο ζήτημα και έχει πλέον καταστεί μέρος του προβλήματος. Εξυπηρετείται λοιπόν από το να βρίσκει μαύρα πρόβατα και να υποθάλπει τον διχασμό της κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο οι άνθρωποι παραμένουν απασχολημένοι στις μεταξύ τους φιλονικίες αντί να βλέπουν την ουσία, δηλαδή αυτό που συμβαίνει προμελετημένα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα τσιράκια του συστήματος, είναι αυτοί που από την μια βρίζουν το σύστημα παριστάνοντας τους επαναστάτες και από την άλλη ακολουθούν πιστά και χωρίς ενδοιασμό το κάθε επιβαλλόμενο αφήγημα που προτάσσει το σύστημα. Μάλιστα ευνοούνται με διάφορους τρόπους για να δημιουργούν καταστάσεις προς προώθηση του αφηγήματος του συστήματος. Είναι υποκριτές του χείριστου είδους και συχνά άτομα περιορισμένης αντίληψης που δεν ξεχωρίζουν ή αρνούνται να ξεχωρίσουν άλλες αποχρώσεις εκτός από το μαύρο και το άσπρο.
Είμαι Έλληνας της Κύπρου. Σέβομαι τα έθνη των άλλων ακριβώς επειδή σέβομαι και αγαπώ το δικό μου έθνος. Ένας Κογκολέζος θα πρέπει να λέει περήφανα «Είμαι Κογκολέζος!» ακόμη και αν ζει 30 χρόνια στην Ελλάδα. Όπως και ένας Έλληνας που ζει 30 χρόνια στην Γερμανία δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να θεωρεί τον εαυτό του Γερμανό για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι. Ούτε και χρειάζεται να γίνει.
Αλέξης Μακρίδης
Recent Comments