Εδώ και λίγες μέρες γίνεται λόγος για την περιβόητη ομιλία του πρόεδρου Αναστασιάδη στην 77η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Όντως ήταν μια εξαιρετική ομιλία με έξοχα επιχειρήματα και απόδοση. Η μόνη αδυναμία παρουσιάστηκε στο τέλος όπου, αφού είχε μιλήσει για εισβολή και κατοχή, αναφέρθηκε σε επανένωση και όχι Απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου.
Ο σκοπός εδώ δεν είναι να απαξιωθεί η ομιλία αλλά να διαφανεί κατά πόσο αυτή συνάδει με τον ομιλητή και το έργο του τα τελευταία 10 χρόνια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, και με κάποια γεγονότα που προηγήθηκαν αυτής.
Ο κ. Αναστασιάδης μίλησε για την τουρκική εισβολή και αντέκρουσε τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν σε σχέση με την ιστορία και το διεθνές δίκαιο. Τον Ιανουάριο όμως του 2018 και ενόψει προεδρικών εκλογών, ανάφερε σε συνέντευξη που έδωσε στο προεδρικό ότι «η εισβολή έχει ξεχαστεί εδώ και χρόνια» κάτι που εξέπληξε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, όσους βέβαια απασχολεί το γεγονός ότι έχουμε εισβολή και κατοχή.
Τον Ιούνιο του 2020 ο πρόεδρος Αναστασιάδης είπε δημόσια: «εάν θεωρήσουμε ότι μπορούμε στρατιωτικά να δώσουμε μάλλον λύση μέσα από την στρατικοποίηση, αυτό θα είναι το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού, κάτι που δεν το επιθυμώ» προσθέτοντας ότι τα μόνα όπλα που δύναται να χρησιμοποιηθούν από την ΚΔ είναι τα διπλωματικά. Και όμως πολιτικοί και στρατιωτικοί αναλυτές από Ελλάδα και Κύπρο αναφέρουν πόσο εύκολο θα ήταν η Κύπρος να αποκτούσε αποτρεπτική ισχύ (λεφτά υπάρχουν) και τότε θα ήταν πλέον αυτονόητο ότι θα ακολουθούσαν στρατιωτικές συμφωνίες με άλλα κράτη που θα πρόσφεραν βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως ακριβώς συμφωνήθηκε μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Ας μην ξεχνούμε όμως ότι αναφερόμαστε στον άνθρωπο που μείωσε την στρατιωτική θητεία σχεδόν στο μισό εν καιρώ κατοχής.
Το πιο σοβαρό ατόπημα όμως του Ν. Αναστασιάδη έγινε τον Απρίλη του 2017 όπου έθεσε ο ίδιος επί τάπητος στις συνομιλίες την λύση δύο κρατών και συνομοσπονδίας. Σε έντονη συνομιλία μπροστά από κάμερες μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Νίκου Χριστοδουλίδη τον Σεπτέμβρη του 2019 στη Νέα Υόρκη, ο Τσαβούσογλου, που επέμενε σε συζήτηση στη βάση δύο κρατών, είπε στον Χρστοδουλίδη ο οποίος αντίθετα επέμενε στο πλαίσιο της ΔΔΟ, ότι «ο ίδιος ο πρόεδρος σας το έθεσε στο τραπέζι την τελευταία φορά». Επιπρόσθετα, ο Αρχιεπίσκοπος σε συνέντευξη του το 2020 «κάρφωσε» τον Αναστασιάδη λέγοντας τα εξής «ο Πρόεδρος σε συζητήσεις που είχαμε μου έλεγε πως έβλεπε τη λύση δύο κρατών και εγώ διαφώνησα έντονα μαζί του». Μετά από έντονες αντιδράσεις, (εξ)αναγκάστηκε να ανακαλέσει.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ν. Αναστασιάδης λειτουργεί διαφορετικά κεκλεισμένων των θυρών σε σχέση με αυτά που δηλώνει δημοσίως. Το 2013 ήταν αυτός που εισηγήθηκε την λύση του κουρέματος καταθέσεων στο EuroGroup. Κανείς δεν του έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο, όπως ισχυρίστηκε. Αυτό αποδεικνύεται από αμέτρητες πηγές, ανάμεσα τους, δηλώσεις του Ντάισελμπλουμ στους Financial Times ο οποίος αποκάλυψε ότι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη πρόβαλε το οριζόντιο κούρεμα καταθέσεων, ακόμη και κάτω από τις 100 χιλιάδων ευρώ. Ήταν ο ανερχόμενος πρόεδρος που είχε δεσμευτεί προεκλογικά ότι δεν θα γινόταν κούρεμα καταθέσεων, παραβιάζοντας μερικούς μήνες αργότερα αυτή την δέσμευση, η οποία στην ουσία ήταν ένα ψέμα. Ήταν δικοί του άνθρωποι που έβγαλαν εκατομμύρια εκτός Κύπρου πριν το κούρεμα, δηλαδή κάποιοι εκλεκτοί του διεφθαρμένου κράτους που ονομάζεται Κυπριακή Δημοκρατία. Γνωρίζει ο κ. Αναστασιάδης πόσες χιλιάδες ζωές καταστράφηκαν και πόσες επιχειρήσεις έκλεισαν μετά το κούρεμα;
Βεβαίως και το γνωρίζει πολύ καλά. Και όμως ο πρόεδρος μας βγήκε να κάνει μαθήματα στον ΟΗΕ για τις μεγάλες δυνάμεις που δεν αφήνουν την εφαρμογή των ψηφισμάτων εκτός εάν συνάδουν με τα συμφέροντα τους. Κάτι που είναι αλήθεια. Ποια αξιοπιστία έχει όμως ο ίδιος ο ομιλητής για να λέει αυτές τις αλήθειες; Αξίζει να αναφερθεί επίσης ότι αν διαβάσει κανείς προηγούμενες ομιλίες από τις Γενικές Συνελεύσεις του ΟΗΕ στις οποίες παρίσταται από το 2013 θα ανακαλύψει ότι η βάση του κειμένου είναι πάνω κάτω η ίδια με κάποιες παραλλαγές προσαρμοσμένες στα εκάστοτε γεγονότα. Αυτό λέει πολλά και για τις συνελεύσεις αυτές και για τον ίδιο τον οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών και το πόσο σοβαρά λαμβάνει υπόψη τις εισηγήσεις των ηγετών που βγαίνουν στο βήμα.
Φεύγοντας από την προεδρία, ο Νίκος Αναστασιάδης αφήνει πίσω του ένα χάος, μια Κύπρο που έχει εκτεθεί παγκοσμίως από το πρόγραμμα διαβατηρίων, την μοναδική χώρα στον πλανήτη όπου επιβλήθηκε κούρεμα καταθέσεων, μια Κύπρο όπου η δημογραφική αλλοίωση είναι πλέον γεγονός με τα ποσοστά αιτητών ασύλου να υπερβαίνουν το 5% και τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός να εξακολουθεί να είναι αφρούρητη, μια Κύπρο όπου ευδοκιμούν οι ελάχιστοι εις βάρος του συνόλου, μια Κύπρο που κατά την διάρκεια της υγειονομικής κρίσης ακολούθησε επακριβώς τις γραμμές των παγκόσμιων συμφερόντων. Μια πατρίδα που μετά από 48 χρόνια αποτυχημένων συνομιλιών εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη και τώρα οδεύει προς την διχοτόμηση αν συνεχιστεί η ίδια υποτελής και μετριοπαθής προσέγγιση.
Τα υπόλοιπα είναι ευρέως γνωστά. Αυτός είναι ο Νίκος Αναστασιάδης.
Αλέξης Μακρίδης
Recent Comments