Δεν με ενοχλεί που πολλοί Τούρκοι της Κύπρου θεωρούν μητέρα πατρίδα τους την Τουρκία και υψώνουν την τουρκική σημαία. Είτε είναι εξισλαμισθέντες Έλληνες είτε προέρχονται από Οθωμανούς κατακτητές, το ίδιο Τούρκοι νιώθουν. Αυτό που με ενοχλεί είναι οι ψευδαισθήσεις που έχουν πολλοί από εμάς για συνένωση με τα «αδέρφια τους». Δεν είναι αδέρφια μας.
Μιλούν τουρκικά, προσκυνούν τον Αλλάχ, υπηρετούν στον τουρκικό στρατό και κάθε 20η Ιουλίου πανηγυρίζουν την τουρκική εισβολή την οποία αποκαλούν συνταγματική «ειρηνευτική επέμβαση». Πανηγυρίζουν επίσης για τα εγκλήματα πολέμου στην Τυλληρία τον Αύγουστο του 1964, και για την ολοκλήρωση του εγκλήματος του 1974 μεταξύ 14-16 Αυγούστου.
Η προπαγάνδα τους κατά των Ελλήνων της Κύπρου είναι ανελέητη και αποτελεί παραποίηση της ιστορίας και των πραγματικών γεγονότων. Έχουν την τάση να παριστάνουν τα θύματα ενώ στην πραγματικότητα, ήταν ο Ελληνισμός της Κύπρου που υπέφερε 300 χρόνια κάτω από τους Οθωμανούς που πούλησαν την Κύπρο σε νέους αφέντες που αποπειράθηκαν να την αφελληνίσουν. Δυστυχώς όμως στην προπαγάνδα οι Τούρκοι υπερέχουν.
Η ΕΟΚΑ δεν αποτέλεσε ποτέ κίνδυνο για τους Τούρκους της Κύπρου. Ο Αγώνας ήταν κατά της Αποικιοκρατίας και ποτέ κατά των Τούρκων. Το 1958 εμφανίστηκε η τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ με το σύνθημα «Διχοτόμηση ή Θάνατος», υποκινούμενη και από τους Βρετανούς. Το ίδιο το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών είχε εκδώσει ανακοίνωση στις 7 Ιουνίου η οποία ανάμεσα σε άλλα ανέφερε πως «η διχοτόμηση αποτελεί μονόδρομο». Οι διακοινοτικές ταραχές άρχισαν όταν την ίδια μέρα, στις 7 Ιουνίου, βόμβα κτύπησε το Τουρκικό Γραφείο Πληροφοριών στην Λευκωσία το βράδυ. Ακολούθησαν βίαια γεγονότα με αποκορύφωμα την σφαγή 8 Ελλήνων στο Κιόνελι στις 12 Ιουνίου. Ο Ντεκτάς παραδέχτηκε αργότερα σε συνέντευξη ότι η βόμβα ήταν τουρκική προβοκάτσια και την τοποθέτησε κάποιος φίλος του. “Of course it is a Turkish bomb”. Το γνώριζαν και οι Βρετανοί μετά από έρευνες που είχαν διεξαγάγει.
Το 1963 μετά τις προτάσεις του Μακαρίου για τροποποίηση του συντάγματος, οι Τούρκοι της Κύπρου έκαναν μια προμελετημένη απόπειρα διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας με την αποχώρηση τους από τις τρεις εξουσίες και την δημιουργία θυλάκων. Τα βίαια γεγονότα των Χριστουγέννων της ίδιας χρονιάς ήταν για μια ακόμη φορά προβοκάτσια που οδήγησαν σε διακοινοτικές ταραχές. Το σύνταγμα παραβιάστηκε ξανά 11 χρόνια αργότερα από την «εγγυήτρια» δύναμη Τουρκία η οποία εδώ και 51 χρόνια κατέχει παράνομα 37% των εδαφών της Κύπρου. Το Άρθρο 185 του συντάγματος της ΚΔ αναφέρει: 1. Το έδαφος της Δημοκρατίας είναι ενιαίον και αδιαίρετον. 2. Η καθολική ή μερική ένωσις της Κύπρου μεθ’ οιουδήποτε άλλου κράτους ή η χωριστική ανεξαρτησία αποκλείονται. Στο παράρτημα του Άρθρου 181 (Συνθήκη Εγγυήσεως) αναφέρεται επίσης στα Άρθρα Ι και ΙΙ πως «η Ένωση με άλλο κράτος όπως και ο διαμελισμός της νήσου απαγορεύονται».
Τον Αύγουστο του 1996 οι Γκρίζοι Λύκοι δολοφόνησαν βάναυσα τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού στην Πράσινη Γραμμή στην Δερύνεια. Οι δολοφόνοι τους όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν ποτέ από την ηγεσία των τουρκοκυπρίων αλλά δύο από αυτούς πολιτεύτηκαν. Ο έποικος δολοφόνος του Τ. Ισαάκ, Ερχάν Αρικλί ως πρόεδρος κόμματος και «υπουργός», ο έποικος δολοφόνος του Σ. Σολωμού ως «βουλευτής» και «υπουργός». Και για τους δύο ισχύει διεθνές ένταλμα σύλληψης από την Ιντερπόλ το οποίο ποτέ δεν εφαρμόστηκε.
«Το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου». Δεν ξεχνούμε τον προκλητικότατο βάρβαρο Τουρκούτ Γενεγραλί ο οποίος σε συνέντευξη του παραδέχτηκε περήφανα πως ήταν οι Τουρκοκύπριοι, ανάμεσα τους και ο ίδιος, που σκότωναν τους περισσότερους Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους και όχι ο τουρκικός στρατός. Πολλοί Τούρκοι της Κύπρου, μαζί και η ηγεσία τους, δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία, ως ομολογία πίστης στις γραμμές της Τουρκίας, όμως πήραν διαβατήρια της ΚΔ για προσωπικό τους όφελος.
Με βάση τα πιο πάνω θα πρέπει να επιστρέψουμε άμεσα και αμετάκλητα στην βάση της λύσης Απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό, μακριά από το παραμύθι της «επανένωσης» και της ομοσπονδίας τύπου ΔΔΟ. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί επικίνδυνες αυταπάτες που παρατείνουν το κακό. Η πιο πάνω βάση λύσης θα πρέπει να απαιτηθεί με κατάλληλα διαβήματα σε παγκόσμιους οργανισμούς και να υποβοηθηθεί μέσα από το Δόγμα Αυτοδυναμίας που προϋποθέτει μέγιστη αμυντική ενίσχυση και αμοιβαία ωφέλιμες συνεργασίες, ανάμεσα σε άλλα.
Αλέξης Μακρίδης
Recent Comments