Τους φίλους δεν τους επιλέγεις με βάση ποια θέση έχουν στην κοινωνία ή κατά πόσο θα δώσουν και σε εσένα ένα κοκαλάκι για να ανεβείς. Τους φίλους τους επιλέγεις με βάση το αν κουβαλούν αρχές και αξίες, τι έπραξαν στο παρελθόν και πως συμπεριφέρονται στο παρόν. Με λίγα λόγια, ο χαρακτήρας είναι που μετρά. Το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και σε επίπεδο κρατών μιας και τα κράτη διοικούνται από ανθρώπους.

Αυτή την στιγμή λαμβάνει χώρα μια γενοκτονία δίπλα μας αλλά φαίνεται το μόνο που ενδιαφέρει κάποιους είναι το αν θα κλείσουν συμφωνίες με τον γενοκτόνο. Όσο αντι-ισλαμιστής και αν είναι κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι εκατοντάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά. Τα περί ανθρώπινων ασπίδων είναι δικαιολογίες.

Υπενθυμίζεται ότι παρόλο που ο γενοκτόνος δηλώνει εχθρός της Τουρκίας, δεν δίστασε να σφετεριστεί περιουσίες μας στα κατεχόμενα και να δημιουργήσει μία κοινότητα 30.000 ανθρώπων στις πατρογονικές μας εστίες. Εδώ φαίνεται και η ηθική που έχει απέναντι μας.

Υπενθυμίζεται επίσης πως είναι λόγω των πράξεων του γενοκτόνου και των συμμάχων του που τεράστια κύματα παράνομων μεταναστών ήρθαν και θα έρθουν προς το μέρος μας.

Οι παραλληλισμοί με ΑΚΕΛ είναι παντελώς άσχετοι και παραπλανητικοί, ιδιαίτερα όταν προορίζονται σε ανθρώπους που δεν άνηκαν ποτέ σε ΚΑΝΕΝΑ κόμμα του κατεστημένου, πόσο μάλλον στο κόμμα της «όποιας λύσης» την οποία φαίνεται ενστερνίζονται και αρκετοί πατριώτες, όταν προβάλλουν την εξασφάλιση της «ΔΔΟ» ως επιτυχία…

Όσο για την Ρωσία, και αφού αρέσει σε κάποιους να σκέφτονται ψυχρά και λογικά, γιατί διαγράφουν το γεγονός πως ήταν τα όπλα τους και τα κεφάλαια τους που αντλούσαμε τις τελευταίες δεκαετίες ενώ οι ΗΠΑ μας είχαν επιβάλει εμπάργκο όπλων και παράλληλα πουλούσαν οπλισμό στην Τουρκία;

Σε επίπεδο χαρακτήρα, θα επέλεγα 100 φορές τον φίλο που τιμά την Oικογένεια και τον Θεό παρά εκείνον που προωθεί την κοινωνία των 100 φύλων, ανάμεσα σε άλλα…

Αλέξης Μακρίδης