Στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας ζουν αρμονικά μεταξύ τους άνθρωποι από 5 διαφορετικές κοινότητες: Έλληνες, Αρμένιοι,  Λατίνοι,  Μαρωνίτες και Ρώσοι. Οι Έλληνες της Κύπρου αποτελούν πλειοψηφία αλλά αυτό δεν εμποδίζει τις υπόλοιπες εθνοτικές-θρησκευτικές ομάδες να ασκήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα και να απολαμβάνουν τα έθιμα και τις παραδόσεις τους.

Έχουμε επίσης χιλιάδες ευρωπαίους πολίτες που ζουν στην Κύπρο με βάση το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και έχουν το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης, της εργασίας και μπορούν να απολαμβάνουν τις παραδόσεις τους ως ξεχωριστές μικρές κοινότητες. Αυτό αποδεικνύει ότι το ίδιο θα συνέβαινε και με τους Τούρκους της Κύπρου αν αποφάσιζαν να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο με την Τουρκία και να γίνουν μέρος ενός ενιαίου κράτους όπου ισχύει το Ένας Άνθρωπος – Μία Ψήφος. Με λίγα λόγια είμαστε ήδη ένα ενιαίο κράτος από το οποίο απουσιάζουν οι κατεχόμενες περιοχές λόγω ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ εισβολής-κατοχής και οι περιοχές των παράνομων Αγγλικών βάσεων. Η κοινότητα των Τούρκων της Κύπρου εξαναγκάστηκε μετά την εισβολή να μετακινηθεί στο βόρειο τμήμα έτσι ώστε να υπάρχει γόνιμο έδαφος για μια λύση τύπου διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, με βάση τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Αγγλίας και της Τουρκίας οι οποίοι ξεκίνησαν 3 χρόνια πριν την κατοχύρωση ενός προβληματικού συντάγματος.

Η ΔΔΟ αποτελεί έναν ρατσιστικό διαχωρισμό που δεν έγινε ποτέ σε καμία χώρα. Ομοσπονδίες όπως η Ελβετία είναι διαχωρισμένες σε καντόνια και ο κάθε πολίτης μπορεί ελεύθερα να ζήσει όπου θέλει και να ασκήσει τα δημοκρατικά του δικαιώματα χωρίς τον οποιοδήποτε θρησκευτικό ή εθνοτικό διαχωρισμό. Στην ίδια χώρα διεξάγονται τακτικά δημοψηφίσματα για την λήψη αποφάσεων για σημαντικά θέματα. Το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων αυτών τυχαίνει σεβασμού από την κυβέρνηση και τίθεται σε εφαρμογή άμεσα.

Αντίθετα στην Κύπρο φαίνεται ότι το μοναδικό δημοψήφισμα που έγινε μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν λήφθηκε σοβαρά υπόψη, όπως είχε γίνει με το ενωτικό δημοψήφισμα του 1950, τότε όμως ήμασταν ακόμη αποικία. Το 2004 το 76% των πολιτών απάντησαν ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, και κατ’ επέκταση στην εγκληματική λύση ΔΔΟ που δεν εφαρμόστηκε ΠΟΤΕ. Δύο χρόνια αργότερα, η πολιτική ηγεσία της ΚΔ, στις 8 Ιουλίου του 2006, έκανε εκ νέου συμφωνία με την ηγεσία των Τ/κ όπου κατοχυρώθηκε μία δέσμη 5 Αρχών με πρώτη αρχή τη βάση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα…

Με λίγα λόγια, η θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών μπήκε στο συρτάρι και βρεθήκαμε στον ίδιο παρονομαστή. Με αυτό τον τρόπο χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να απαιτήσουμε την πραγματικά δημοκρατική λύση ενός ενιαίου κράτους, χωρίς εγγυήσεις και χωρίς ρατσιστικό διαχωρισμό όπου όλοι οι πολίτες απολαμβάνουν τα δικαιώματα τους ισότιμα. Ένα Κράτος όπου ισχύει το Ένας Άνθρωπος – Μία Ψήφος.

Σήμερα καλούμαστε όλοι να ενεργήσουμε με βάση το σωστό και το δίκαιο και να τιμήσουμε τους προγόνους μας που θυσιάστηκαν για εμάς. Ομάδες επαναπροσεγγιστών που έχουν οικονομικά και προσωπικά συμφέροντα με μια άμεση λύση ΔΔΟ προσβάλουν τη νοημοσύνη όλων όσων αρνούνται να γίνουν μέρος ενός εκτρώματος όπου τον τελευταίο λόγο θα έχει η Τουρκία και οι σύμμαχοι της.

Αλέξης Μακρίδης

Υποψήφιος Βουλευτής Λευκωσίας – Πνοή Λαού

https://www.philenews.com/f-me-apopsi/paremvaseis-ston-f/article/1165482/dikaii-lysi-ga-oloys